(مقدمه)
کاشت دانه های روغنی از دیر باز بخش مهمی از کشاورزی کشورها ، از جمله بسیاری از کشورها ی شرقی را تشکیل می داده است و برخی از آنها جزو اقلام عمده صادراتی این کشورها محسوب می شده اند . کاربرد دانه های روغنی در مصارف غذایی انسان و استفاده از کنجاله آنها برای دام و نیز مصرف آنها در داروسازی ، صابون سازی و برای سوخت ، سبب جلب علاقه کشاورزان شده و به دلیل آنکه فراورده های حاصل از دانه های روغنی از ورود فراورده های مشابه به داخل جلوگیری می کرده و جانشین مستقیم سوخت و روغنهای وارداتی بوده است ، دولت ها نیز از کاشت آنها حمایت کرده اند . کشت پروتئین گیاهی در این محصولات و استفاده از آن به جای گوشت و پروتئین ماهی و نیز معرفی دانه های روغنی جدیدی چون سویا ، شلغم روغنی ، کرامب ، نایجر و هوهوبا به بازارهای جهانی افزایش تقاضا برای فرآورده های مختلف آنها از جمله شیر و پنیر و سویا و نوشیدنی مقوی تهیه شده از بادام زمینی ، سبب اهمیت روز افزون این محصولات شده است . ایران نیز از جمله کشورهایی است که کاشت برخی از دانه های روغنی چون کنجد ، کرچک ، گلرنگ ، و آفتابگردان در آن قدمتی طولانی دارد.
اطلاعات تکنیکی برای کمک به تولید کنندگان در همه سطوح تولید و توسعه در دسترس ، و نسبت گردآوری آن از سطح و نسبت تقاضای آن بسیار بیشتر است . در بسیاری از نقاط ، تکنیکهای پیشرفته ممکن است در ابتدا چندان هم ضروری نباشد زیرا تولید دانه های روغنی در نقاط گرمسیری می تواند در عمل بدون هیچ هزینه اضافی و فقط با کار سخت و به موقع توسعه گسترده ای داشته باشد! کاشت و وجین به موقع "تولید مزارع کوچکی را که تقریبا" هر نوع محصول یک ساله گرمسیری را به بار می آورد ، به طور اساسی افزایش خواهد داد . هنگامی که این محصول با میزان مطلوب کاشت و تکنیکهای پیشرفته برداشت و ذخیره کردن همواره شد ، سودمندی کلی ، با هزینه کم یا با هیچ هزینه ای ، به نحو غیر منتظره ای افزایش می یابد.
انبار کردن و حمل و نقل کرچک
از انبار کردن بذر کرچک به میزان زیاد در مزرعه ، تا حد امکان باید اجتناب کرد ، زیرا بذرها بزرگتر اند و به دلیل وزنشان فضای قابل توجهی را اشغال می کنند . از آنجا که حمل بار با قطار یا واگن در صورتی که کاملا بارگیری شده باشد ، معمولا ارزانتر تمام می شود ، انبار کردن مقدار معینی از بذرها روی زمین مزرعه ، اجتناب ناپذیر است . بذر کرچک را بر خلاف دانه های روغنی دیگر ، برای نمونه بادام زمینی بسته بندی شده ، نمی توان جز برای دوره هایی کوتاه انبار کرد زیرا گرما و نیز نور خورشید ، میزان و کیفیت روغن بذر را کاهش می دهند . انبار کردن بذر در دمای کم مصنوعی یا طبیعی ، چنان که در شوروی انجام می شود ، بر رشد گیاه اثر می گذارد و وجود دمای 7-5 درجه سانتی گراد به مدت 6 ماه ، جوانه زدن را از 93 درصد به 3 درصد تقلیل داد ( بلاگدیر و سواستیانوا 79-1975 ) . بسته بندی کردن بذر باید با دقت انجام شود و تا حد امکان باید کمتر آن را دست نالی کرد . توصیه می شود برای برداشتن و گذاشتن آنها از خاک اندازها یا بیلچه های چوبی و تسمه های لاستیکی که برای انتقال مواد به کار می رود ، استفاده شود . بذرهای صادراتی باید تمیز و عاری از بذر صدمه دیده یا شکسته باشد . اگر میزان بذرهای صدمه دیده یا شکسته بیش از 5-2 درصد باشد ، ممکن است به جریمه هایی سخت یا عدم قبول آن محموله صادراتی منجر شود . بیشتر کشورها برای حمل و نقل بذر کرچک قوانین اجرایی دارند . این قوانین به رنگ و اندازه نشانه هایی بستگی دارد که بذرها را مشخص می کند و همچنین برای حمل و نقل کرچک به عنوان غذای انسان یا علوفه در یک وسیله حمل و نقل محدودیتهایی قایل می شود . در عرشه کشتی بذرها باید جدا از دیگهای بخار قرار گیرند . از بذرهای صدمه دیده و پوست بذرها نمی توان به عنوان سوخت استفاده کرد یا از آنها کود ساخت ، و کیفیت کود حاصل تقریبا با کود حیوانی مزرعه یکی است و از کود محلی یوما یا کود حیوانی آغل گاو و گوسفندان بهتر است .
آفتهای شایع کرچک در انبار
نوع آفت محل زندگی
Ephestia cautella سوسک انبار گرمسیری در همه جا شایع
Lasioderma serriocorne سوسک سیگاری در همه جا شایع
Tribolium castaneum سوسک گل یخ در همه جا شایع
خشک کردن و انبار کردن بادام زمینی
در بیشتر کشورهای تولید کنندۀ بادام زمینی ، مرحله خشک کردن ساده است ، و بیشتر اوقات عبارت است از : قائم نگاه داشتن کیسه های پر شده و باز نگاهداشتن سر کیسه ها تا زمانی که غلافها آن قدر خشک شوند که قابل پوسته شدن ، خرمن شدن ، و یا قابل انتقال شوند . پس از برداشت مکانیزه در مناطق معتدلتر ، میزان رطوبت غلاف های بدست آمده ، برای انبار کردن باید تا 10 – 8 درصد کاهش یابد . در مناطق توسعه یافته ، انبار کردن محصول در مزرعه مدت زمان کمتری طول می کشد و معمولا هنگامی به روغن گیران محلی تحویل می شود که رطوبت محصول به سطح قابل قبولی رسیده باشد . در آمریکا ، درجه حرارت هوای توصیه شده برای خشک کردن بادامها عبارت است از؛ برای توده ای به ارتفاع 5/1 – 25/1 که 20 درصد رطوبت داشته باشد ؛ 35-25 درجه سانتی گراد یا 10 درجه سانتی گراد بیش از دمای محیط و جریان هوایی به میزان 8 متر مکعب . در آفریقای جنوبی حداکثر 35 درجه سانتی گراد با 40 درصد رطوبت توصیه می شود .
با این وجود ، ارقام تجاری در برابر حرارتهای خشک کننده به گونه های متفاوتی واکنش نشان می دهند و اگر کیفیت یا قابلیت زیست نباید تاثیری ببیند ، درجه حرارت مناسب باید تعیین و آنگاه اعمال شود (نوردن 197582 ).
در ضمن خشک کردن ، رطوبت بسرعت از هسته ها به غلافها می رود و چون این مرحله پس از متوقف شدن عمل خشک کردن ادامه می یابد، از خشک کردن بیش از حد غلافها باید اجتناب کرد ، زیرا بادامهای بسیار خشک در ضمن پوست کندن به نحو بدی صدمه می بینند .
مغزهایی که زیاده از حد حرارت می بینند ، بی نهایت شکننده اند و احتمال تغییر رنگ و مزۀ آنها وجود دارد که همه اینها منجر به کاهش ارزش آنها می شود . خشک کردن آرام غلافها بر خشک کردن سریع آنها از نظر کیفیت نهایی ، رجحان دارد ، و خشک کردن 5 درصد غلافها در هر ساعت منطقی است . نوع لاوکی که برای خشک کردن استفاده می شود به محصول کل قابل انتظار و سیستم کشاورزی تولید کننده بستگی دارد . برای خشک کردن بادام های پوست نشده لاوکهای یدک متحرک ، لاوکهای خشک کننده محوری و لاوکهای دورانی عمودی مناسب اند .
خشک کنهایی که پیوسته با جریان هوا کار می کنند ، به طور معمول فقط برای تولید کنندگان یا تعاونیهای بسیار بزرگ مناسب است ، زیرا این خشک کن به توجه مدام شخص مجربی نیاز دارد.
بادامهای پوست نشده بسهولت در کیسه یا به صورت فله انبار می شوند ، اما آنها را نباید در معرض نور آفتاب مستقیم قرار داد چه این عمل آنها را بسیار خشک می کند و در موقع پوست گیری آسیب بسیاری بر آنها وارد می شود. بادامهای بدون پوست در صورتی که خشک باشند به خوبی انبار می شوند ، اما در برابر صدمه ناشی از حشرات و جانوران موذی بسیار حساس هستند . این بادامها بسهولت در کیسه یا به صورت فله حمل می شوند ، اما هنگامی که میزان روغن حایز اهمیت است ، روغن کشی ترجیحا " باید در محل انجام شود . دمای بالا ، بر کیفیت روغن و قابلیت زیست تاثیر سوء دارد . بادامهای مصرف خوراکی یا پختنی دارند باید جدا از بادام هایی که مصرف صنعتی دارند نگاهداری شوند و چون معمولا" از ارزش بیشتری برخوردارند، در چیدن و انبار کردن آنها دقت بیشتری لازم است . برای نمونه در گامبیا ، نوعی بادام زمینی موسوم به فیلیپین پینگ 83 که برای مصرف خوراکی کشت می شود ، در تشکیلات خرید و فروش به صورت جداگانه نگاهداری می شود و در این صورت ، نسبت به تجارت معمول بادام زمینیها ، حق بیمه بیشتری بدان تعلق می گیرد.
بادام زمینیهای سالم شکسته نشده با پوست در انبار ، در مقایسه با بادام زمینیهای بدون پوست ، نسبت به حمله حشرات کمتر حساسند ، اما چنانچه پوسته مغزهای دسته دوم شکسته نشده باشد آنها نیز در برابر صدمه مقاومند . کنجاله تراکم یا تفاله بادام زمینی در صورت عدم محافظت بسرعت مورد حمله حشرات قرار می گیرد ، زیرا غذای مطلوبی برای بسیاری از آفات انبار است. از آنجا که دوره زندگی این آفتها کمتر از یک ماه است و تعداد آنها با سرعت زیادی افزایش می یابد ، نمی توان اهمیت نظافت و اعمال بهداشتی صحیح را در انبارها بیش از حد مورد تاکید قرار نداد . هنگامی که محصولات یا تولیدات انبار شده آفت زده می شوند ، غالبا " درمان آنها ممکن و یا مقرون به صرفه نیست و یا برای محافظت کامل آنها باید روشهای زیادی را اعمال کرد تا خسارت کاهش یابد . در گذشته انبارها و لاوکهای دائمی فلزی یا چوبی بوده اند ، اما امروزه ساخته های نیمه دائمی پلاستیکی با سرعتی فزاینده جایگزین آنها می شود.
این ساخته ها می توانند از چیزی که اساسا " یک کیسه پلاستیک بزرگ است تا ساختمانهای کاملا " ساخته شده که گنجایش هزاران تن محصول را دارد ، متغیر باشد . به دلیل آنکه اغلب می توان این ساختمانها را از ساختمانهایی که با مواد دیگر ساخته شده اند ، به نحو کاملتری درزگیری کرد، بنابراین ضدافونی کردن آنها آسانتر است و در نتیجه زیانهای ناشی از انبار کاهش می یابد . برای انبار کردن دانه های بدون پوست و پایه های پرورشی ، اگر قرار باشد بادامها قابلیت زیستی خود را برای بیشتر از یک فصل حفظ کنند ، یک انبار مجهز به تهویه تقریبا " ضروری است . در دمای 4-2 درجه سانتی گراد و رطوبت متوسط 5/6 درصد می توان محصول را حداقل به مدت دو سال انبار کرد و در این حال آسیب چندانی به قابلیت زیستی بذر نمی رسد . برای مصارف کم اهمیت تر ، هنگامی که فشار اکسیژن یا ازت کم باشد ، انبار کردن بادام زمینی بدون پوست می تواند بهتر انجام گیرد( اسلی 84 و همکاران 1987 ) . در هندوستان مقدار کمی دانه بدون پوست خشک که با یک حشره کش / قارچ کش درمان شده بودند ، برای مدتی بیش از یک سال به طور موفقیت آمیز در کیسه های نازک از جنس پلی وینیل انبار شدند بی آنکه به قابلیت زیستی آنها ضرر مهمی وارد شود ( رامامورتی 85 1979 ).
آفلاتوکسین
مشکل ویژه انبار کردن بادام زمینی تولید سمی است به نام آ فلاتوکسین در کنجالۀ بادام زمینی. اگر چه این مشکل ، عمده" خاص روغن گیران است ، اما عفونت اولیۀ غلافها در مزرعه یا انبارهای کشاورزی پیدا می شود . منشا این سم قارچی است به نام Aspergillus Flavus که در سطح جهان شایع است و عوام آن را با نام پوسیدگی زرد بذر می شناسند .
پس از خارج کردن دانه از زیر خاک معمولا هوای بسیار گرم و خشک این کپک را از میان می برد، اما دوره های بارندگی و تاخیر در برداشت یا خشک کردن غلافها شرایط مناسبی برای رشد بدون وقفه این کپک به وجود می آورد ، انبار کردن محصول با شرایط نا مطلوب این امکان را فراهم می سازد که غلافها و هسته ها بپوسند و یا به مدفوع حشرات آلوده شوند و همچنین امکان تشکیل افلاتوکسین را افزایش می دهد . افلاتوکسین در مزرعه قابل مشاهده نیست ،اما هر محصولی که عفونت قارچی دارد بویژه اگر تنش رطوبت با آن همراه شود ، مستعد ابتلا به افلاتوکسین است . این بیماری را می توان با روشهای زراعی مناسب ، برداشت و خشک کردن سریع و فراهم آوردن شرایط خوب در انبار ، تا حدی کنترل کرد ، اصلاح نژاد های بادام زمینی همراه با مقاومت گیاه در برابر بیماری قارچی ، احتمالا بهترین روش برای کاهش خطر است ، و شواهدی دال بر این احتمال وجود دارد ( میکسون 1979 ) . نقش حرارت در بروز آلودگی افلاتوکسین ذرت و پنبه ثابت شده است ، اما هنوز مدرک کاملی برای ارتباط دادن آفتهای بادام زمینی وجود ندارد ( ویدستورم 86 1979 ) .
.
آفت های انبار بادام زمینی
نوع آفت محل زندگی
Aphauns sordidus سن غلاف آفریقا – آسیا
Carydon gonagra سوسک بادام زمینی آفریقا
Corcyra cephalonica نوعی بید در همه جا شایع
Ephestia cautella نوعی بید آفریقا – آسیا
Oryzaephilus mercator سوسک حبوبات بسیار شایع
Plodia interpunctella پروانه کنجالۀ هندی در همه جا شایع
Tenebriodes mauretanicus سوسک کادلا 90 آفریقا – آسیا
Tribolium castaneum سوسک گل در همه جا شایع
Trogoderma granarum سوسک کاپرا 91 بسیار شایع
انبار کردن و خشک کردن شلغم روغنی
بالا بودن میزان روغن ، کوچک بودن بذر شلغم روغنی و خطر گرم شدن آب ایجاب می کند که کار خشک کردن و انبار کردن این بذر بسرعت و بطور موثر انجام شود ، زیرا این عمل اثر زیادی بر کیفیت یک فراورده دارد . میزان رطوبت بذرهایی که از مزرعه جمع می شوند ، بالاست . این میزان در محصولات درو نشده 15- 10 درصد و در محصولات درو شده ای که در ردیفها چیده می شوند 15-10 درصد است . تمیز کردن دوباره این محصول اغلب لازم است . ضرورت این عمل تنها به خاطر جلوگیری از آلودگی و گرما در بذرهای فلۀ شلغم – که ناشی از بذرهای علف های هرز و بقایای محصول بسیار مرطوب است – نیست بلکه همچنین به خاطر آن است که روغن گیران جریمه های سختی را منظور می کنند و حتی ممکن است نمونه هایی را که 2 درصد ناخالصی دارند ، رد کنند . چنانچه محصول برای مدتی طولانی در هوای آزاد باقی بماند ، خطر شکستن و وارد آمدن خصارت بر کیفیت بذر آن را تهدید می کند .
بدین لحاظ بسیاری از کاشت کنندگان شلغم روغنی ترجیح می دهند که مزرعه خود را به سرعت تمیز کنند و بذر را در محل سرپوشیده دوباره تمیز کنند .
نزول باران بر یک محصول ، قبل از برداشت آن با کمباین ، سبب افزایش بیماری قارچ می شود و پس از برداشت کپک هایی که روی بذر باقی می ماند و بقایای محصول می تواند سبب ایجاد مشکلاتی نظیر گرم شدن و گرد و غبار در انبارهایی شود ( سینها و والاس 53 1977 ). تمیز کردن دوباره محصول در شرایطی که تولید یک نمونه قابل قبول ممکن ضروری نباشد ، خطرات یاد شده و به میزان قابل ملاحضه کاهش خواهد داد .
تعادل میزان رطوبت در شلغم روغنی در هر رطوبت نسبی بسیار کمتر از غلات است . برای نمونه 18 درصد رطوبت در شلغم روغنی زیاد است و این میزان برابر 23 درصد رطوبت در جو است ؛ 9 درصد برای شلغم روغنی خشک و برابر 15 درصد برای جو است . بنابراین شلغم روغنی خشک و تمیز نشده فله به سرعت فاسد خواهد شد . برای نمونه بذر شلغم روغنی با رطوبت تقریبا 20-18 درصد که در دمای 20 درجه انبار شود طی 24 ساعت شروع به فاسد شدن خواهد کرد و برای یک ماه انبار شدن در همین دما باید رطوبت آن را به 12-10 درصد برسد .
برای سالم نگه داشتن این چنین محصولی در انبار یا تحویل آن به بازرگانان لازم است آن را خشک نگه داریم و رطوبت 9 درصد و ترجیحا 9-7 درصد ضروری است .
میزان روغن شلغم روغنی بیش از 40 درصد است و برای جلوگیری از گرم شدن و ترشیدگی روغن ، خشک کردن بذر باید به سرعت و به طور موثر انجام شود شلغم روغنی رطوبت خود را بسهولت از دست می دهد بنابراین عبور بذر از خشک کن در یک مرحله ممکن است میزان رطوبت آن را بسیار کاهش دهد و احتمالا استفاده از یک خشک کن دو مرحله ای ضرورت نخواهد داشت با وجود آن که اگر رطوبت هوای بیرون کم باشد مقادیر کمتر بذر را می توان با روش تحویه خشک کرد اما برای خشک کردن مداوم بذر می توان از هوای بسیار گرم و سرد استفاده کرد.
بیشتر خشک کن های غلا ت برای شلغم روغنی مناسب اند به شرط آن که برای جلوگیری از خصارت درزگیری شوند و تفاوت اساسی در نحوه کار با غلات و شلغم روغنی حائز اهمیت است. دانسیته حجمی بذر مرطوب در بر داشت ، تقریبا 40 پوند 50 فوت مکعب است ، اما در حین خشک کردن به 45 پوند در یک فوت مکعب – هر تن حدود 50 فوت مکعب است – افزایش یافت . از آنجا که دانسیته حجمی شلغم روغنی زیاد است ، انبار و لاوکهای بارگیری را نمی توان تا همان عمقی که برای غلات معمولی است پر کرد و شاید لازم باشد که بارها و سرعت های بالابر ها و نقاله علوفه را تنظیم کرد به ویژه باید یادآوری کرد که ضریب داخلی استکاک برای شلغم روغنی در مقایسه با گندم ، بسیار کمتر است و بنا بر این فشار در لاوکهای بتونی برای این محصول بسیار بیشتر است در لاوکهای استیل گالوانیزه که در برخی از کشورهای گرمسیر معمول است فشار برای هر دو محصول یکسان است زاویه تعادل شلغم روغنی و جو یکسان در حدود 28-27 درجه است ، اما مقاومت این بذر کوچک در برابر جریان هوا دو برابر است و چون واقعا 50 درصد روغنی است سرعت خروج رطوبت از آن دوبرابر سرعت خروج رطوبت از جو است . برای خشک کردن بذر فله شلغم روغنی توصیه می شود که عمق بذر در دستگاه یک متر باشد. چنانچه بیش از این مقدار باشد به جریان هوای بیشتر نیازمندیم و اگر کمتر باشد سبب ایجاد حفره هایی می شود ، یعنی در بذری که در مدخل ورودی جریان هوا قرار دارد مناطق مرطوبی ایجاد می شود . در ضمن خشک شدن بذر هر گونه قشری که در سطح تشکیل می شود باید شکسته شود. اگر از خشک کنی استفاده می کنید که جریان هوای آن مداوم داغ است ، دما نباید از حداکثر دمای مورد توصیه سازنده دستگاه تجاوز کند . این دما می تواند بسته به میزان جریان بذر در خشک کن از 60 الی 80 درجه سانتی گراد متغیر باشد و بذر باید با هوای خشک خنک شود اگر برای خنک کردن بذر شلغم روغنی از خشک کن خاص غلات استفاده کنیم ممکن است این مرحله از کار جریان کار را کند کند زیرا بذر های شلغم روغنی در برابر جریان هوا مقاومت می کنند و ضرورت رسیدن بذر به دمای خروجی ، جریان هوا را در خشک کن محدود می کند چنانچه بذر ها را به مدت یک شب در لاوک گذاریم ممکن است دمای آنها کاهش یابد اما ممکن است این کار سبب مرطوب شدن مجدد انها شود از آنجایی که بهای پرداختی برای شلغم روغنی معمولا بر اساس میزان روغن آن است بنابراین باید آن را با آرامی خشک کرد تا خطر زیاد گرم شدن بذر به حداقل برسد.
بذر تمیز و خشک به خوبی انبار می شود و نقل و انتقال آن در کیسه یا به صورت فله با ماشینهای مرسوم به راحتی صورت می گیرد با این وجود به دلیل آنکه بذر شلغم روغنی کوچک گرد و سنگین است به راحتی حرکت می کند و برای اجتناب از وارد آوردن خسارت در حین حمل و نقل آن اقداماتی احتیاطی ضروری است بالابر ها و لاوکها از نظر نقایصی که ممکن است پیدا کنند باید مرتبا بازرسی و همه درزها و سوراخها باید مسدود شود .
شلغم روغنی خشک و نشکسته معمولا نسبت به سایر دانه های روغنی کمتر مورد حمله آفات انباری قرار می گیرد و این به سبب پوشش سخت بذر است که از آن محافظت می کند بنابراین در هنگام برداشت برای اطمینان از آن که خصارت وارد بر بذر به کمترین مقدار برسد باید تمام تلاش خود را به کار ببندیم.
آفت های انباری شلغم روغنی
نوع آفت محل زندگی
Acarus immobilis کنه شایع
Gleyphagus destructor کنه شایع
Oryzaephilus mercator سوسک حبوبات شایع
Tarsonemus granarius کنه شایع
Tribolium castaneum سوسک آردی در همه جا شایع
Tyrophagus putrescentiae کنه شایع
انبار کردن بذر گلرنگ و حمل و نقل آن
در مناطقی که امکان دارد بذر باید در کیسه انبار شود، لاوکهای خاص حبوبات کاملا "مناسبند ، به شرط آن که رطوبن بذر در حدود 5 درصد باشد و ممکن است بذر را با وارد کردن هوا با فشار به داخل لاوک خشک کرد اما اگر بذر فقط به منظور روغن کشی مورد نیاز باشد ، این کار به دلیل گران بودن هزینه نصب عملی نیست ( اما) هر گاه تهیه بذر تضمین شده مورد نظر باشد ، این کار بجاست .
دانه های سالم به مقدار کم با رطوبت کمتر از 8 درصد بدون آنکه ضرر زیادی به زیست پذیری آنها وارد شود بخوبی انبار می شوند ، اما برای ذخیره سازی مطمئن پایه های مربوط به اصلاح نژاد نظارتی دقیق تر لازم است . رطوبت و بویژه دما را باید کنترل کرد و در 7-4 درصد رطوبت با دمای ثابت 10 تا 12 درجه سانتی گراد پس از هشت سال جوانه زدن بیش از 80 درصد بود ( باس 87 1968 ) . انبار کردن دراز مدت بذری که برای روغن کشی مورد نظر است مقرون به صرفه نیست و در صورت امکان باید از آن اجتناب کرد . کاربرداشت باید چنان تنظیم شود که تحویل بذر خرمن کوبی شده به روغن گیر تا حد امکان بتواند سریع انجام شود و این کار ممکن است حتی شامل کاشت در یک دوره خاص باشد . در مناطقی که بذر برای تحویل به خریداران یا آسیابانها باید مسافتی حمل شود شاید لازم باشد به منظور استفاده از مزایای حمل محصول به صورت فله چند تن از آن را انبار کرد . هدف کار باید حمل و نقل محصول به صورت فله باشد ، اما در اکثر کشورهای عقب نگاهداشته که زمینهای عمده را برای افزایش تولید گلرنگ تامین می کنند ، امکانات حمل و نقل معمولا برای چنین انتقالی فراهم نیست . وسایل توزین و بسته بندی احتمالا باید در محلهای تولید یا شرکتهای کشاورزی نصب شود و این کار بلافاصله بهای فروش را بالا می برد . از آن جا که گلرنگ خوراکی و نیز قابل فروش است ، انبارها باید ضد دزد باشد و این دلیل دیگری برای انتقال سریع محصول است .
آفت های انبار گلرنگ
نوع آفت محل زندگی
Lasioderma serricorne سوسک تنباکو در همه کشورها
Stegobium paniceum سوسک بیسکویت در همه کشورها
Trogoderma spp در همه کشورها
و سایر آفتهای محصولات عمده انبار شده .
نگاهداری کنجد
نگاهداری بذر کنجد به صورت فله ، به شرط آن که بذر تمیز و خشک باشد . مشکلات چندانی ندارد . بذری که ضربه می خورد یا به مواد خارجی آلوده می شود روغن بی رنگ و فاسدی تولید می کند . از آن جا که بذر کوچک و نسبتا سنگین است ، مقدار زیادی از حجم کمی را اشغال می کند و از این رو نگاهداری آن در مقایسه با سایر دانه های روغنی حجیم ، بیشتر مقرون به صرفه است . انتقال بذر به وسیله مدرن ترین ماشینهای حمل و نقل بسهولت انجام می شود و در صورتی که این ماشینها در شرایط خوبی باشند ، بذرها به طور جرئی خسارت می بینند و یا اصولا خسارتی نمی بینند . نظریه ها یی که پیرامون کار با بذر فله گلرنگ و نگاهداری آن ابراز می شود معمولا برای کنجد اعمال می شود اما در مناطق روستایی شاید اقدامهای احتیاطی که برای مقابله با سرقت انجام می گیرد، زحمت بیشتری داشته باشد.
روشهای نگاهداری و مخزن نگاهداری کنجد در مزارع روستایی می تواند متفاوت و اغلب استادانه باشد ، زیرا تعدادی از حشرات بسهولت بذر کنجد را مورد حمله قرار می دهند ، و یا کرم و حیوانات اهلی آن را می خورند . ظرفی که امروزه استفاده از آن بسیار معمول است،قوطی حلبی نفت سفید یا قوطی روغنی است که در همه جا یافت می شود و هر دو درپوشهای بسیار محکمی دارند. در آفریقا مقادیر کمی بذر کنجد را ممکن است در ظروف سفالی نگاهداری کنند ، یا آنها را در قطعه های کوچکی از برگ موز می پیچند و با کود منافذ آن را می گیرند و در معرض دود بخاری آویزان می کنند . در قسمتهایی از آفریقای شرقی و غربی مخروطهایی از گل و انبارهایی از ترکه به ظرفیت 100 کیلوگرم می سازند و روزنه های باریک آن را با درپوش گلی می گیرند . شماری از این انبارها ممکن است در کنار هم روی یک سکوی برآمده مجتمع باشند و با یک سقف کاهگلی ناهموار آنها را می پوشانند .
بذر قابلیت زیست خود را در شرایط کنترل شده بخوبی حفظ می کند . هنگامی که این بذر از 50 درصد رطوبت نسبی و دمای 18 درجه سانتی گراد نگاهداری می شود ، پس از یک سال از قدرت جوانه زدن آن کاسته نمی شود ( پریتو ولئون 90 1976 ).
آفتهای انبار کنجد
خسارت ناشی از حمله حشرات بر بذر و کنجاله متراکم کنجد ، خسارتی عمده است اما اطلاعات منتشر شده کمی پیرامون میزان واقعی خسارت در یک منطقه خاص وجود دارد.
تقریبا همه نشریات رسمی به این خسارت در مورد محصول کنجد به لزوم تهیه انبار ضد حشره برای بذر کنجد اشاره می کنند . میزان این خسارت را می توان از ارزیابی رسمی وزارت کشاورزی پاکستان تشخیص داد . در این کشور میزان بذری که از یک فصل تا فصل بعد نگاهداری می شود معادل 1200 تن یا در حدود 23 درصد از کل محصول است . در هندوستان نیز خسارت سنگینی ممکن است متوجه محصول کنجد شود ( سریواستاوا 1970 ) .
آفتهای انبار کنجد
نوع آفت محل زندگی
Carpophilus obsoletus سوسک میوه خشک آسیا
Corcyra cephalonica بید برنج در همه جا شایع
Ephestia caulella سوسک انبار گرمسیری در همه جا شایع
Tribolium castaneum سوسک قرمز آردی در همه جا شایع
Trogoderma granarium نوعی سوسک در همه جا شایع
انبار کردن سویا
روش های صحیح برداشت که دانه های کاملا سالم تولید می کند ، عمدتا مشکلاتی را که بعد از انبار کردن محصول پیش می آید ، کاهش می دهد . نمونه های کثیف دانه های سالم بسهولت تمیز می شوند و کمتر از دانه های تمیزی که بخش عمده ای از آنها آسیب دیده است ، به محافظت نیاز دارد . میزان اسیدهای چرب آزاد روغنی که از دانه های تمیز آسیب دیده به دست می آید بیشتر است . ممکن است ارقام "بذر سخت " که پوسته بذر آنها سخت تر یا غیر قابل نفوذ تر از حد معمول باشد ، بتواند خسارتهایی را که ضمن برداشت متوجه دانه می شود تقلیل و فساد آن را در انبار کاهش دهد .
بذر های خشک تمیز که میزان رطوبت آنها 10 درصد یا کمتر باشد به صورت فله بسهولت قابل انتقالند ، بخوبی انبار می شوند و بجز مبارزه با آفات و جوندگان مشکلات چندانی ندارند .
دانه هایی که با بیش از 14 درصد رطوبت برداشت می شوند ، قبل از آنکه در کیسه ریخته شوند یا به صورت فله انبار شوند باید خشک شوند . در مناطق بسیار گرم کافی است کیسه های سر باز بذر را در سایه بطور قائم نگاه داریم .
اما در نقاطی که چنین کاری امکان پذیر نیست ، لازم است بذر به طریقه مصنوعی خشک شود . برای این منظور به ویژه در کشتهایی که به منظور تولید بذر صورت می گیرد ، بهتر است از هوای سرد استفاده شود . خشک کنهایی که با هوای گرم کار می کنند برای جلوگیری از خسارت دیدن بذر ، نیاز به رسیدگی دقیق دارند . تصور می شود که دمای 40 درجه سانتی گراد ، بالاترین دمایی است که باید حفظ شود . معلوم شده است که دمای 60 سانتی گراد جوانه زدن را کاهش می دهد و بر کیفیت بذر اثر می گذارد . بذای انبار کردن محصول در مزرعه در سراسر فصل رطوبت باید در حد 12 – 10 درصد نگاه داشت . از آن جا که آب می تواند تا نوک لاوکها بالا برود آنها را باید بطور منظم کنترل کرد و لایه بالای دانه ها را برگرداند . به این ترتیب دانه ها فاسد نمی شوند . هنگامی که خشک کردن محصول به طریقه مصنوعی ، بطور صحیح انجام می شود ، هر چند ممکن است که انبار کردن دانه هایی که با هوای گرم خشک می شوند ، نیاز به دقت بیشتری داشته باشند ، اما دانه هایی که با جریان هوای گرم یا سرد خشک می شوند از حیث کیفیت بذر ، میزان روغن یا ویژگی ها و قابلیت زیست تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند . اگر هنگام برداشت میزان رطوبت بذر بالا ، یعني بیشتر از 20 درصد باشد و تا 14 درصد خشک شود هر چه میزان رطوبت اولیه بذر بیشتر باشد ، معمولا قابلیت زیست آن کمتر است .
در صورت فقدان امکانات انبار کردن ، آغشتن بذر با قارچ کشهایی چون تیرام یا کینتوزن می تواند به نحوی قابل ملاحضه به قابلیت زیست کمک کند ، اما برای کسب نتایج بهتر است حتی المقدور بالافاصله پس از برداشت ، بذر را تیمار کنیم .
بطور کلی دانه هایی که پوسته نرمی دارند مدت زمان بیشتری قابلیت زیست خود را حفظ می کنند .
انبار کردن مقادیر کمی بذر در آزمایشهای جداگانه یا مزارع آزمایشی با امکانات محدود معمولا بویژه در بیشتر مناطق مرطوب ، یک دشواری است زیرا به طور کلی رطوبت نسبتا بالا کیفیت بذر و قابلیت زیست را سریعتر از دمای بالا کاهش می دهد ، غالبا مخزنهای مناسب در دسترس نیستند و از این رو اطلاعاتی پیرامون پاکتهای مختلف ارزشمند است ، مناسبترین پاکت انبار کردن لوبیای سویا در دراز مدت کیسه ای است متورق از سلفون ، آلومینیم و پلی اتیلن تهیه می شود .در این پاکتها سویا تقریبا پس از 30 ماه در دمای اتاق قابلیت زیست خود را تقریبا تا 100 درصد حفظ می کند .
هنگامی که سویا در کیسه های کاغذی یا پلی اتیلن انبار شد ، جوانه زدن به ترتیب پس از 15 و 20 ماه صفر بود ( مرکز تحقیق و گسترش گیاهان آسیا 1978 ) .
هنگامی که سویا در دمای محدود انبار می شود ، از حدود 6 ماه پس از برداشت ، قابلیت زیست بسرعت کاهش می یابد ، اما هنگامی که دما تحت کنترل است ، می توان این قابلیت زیست را حفظ کرد . برای نمونه در سری لانکا ، انبار کردن محصول در 5 درجه سانتی گراد موثر بود ( سینگ و گوناسنا 82 1979 ).
آفت انبار سویا
اکثر آفات انبار که سویا را مورد حمله قرار می دهد ، خاص این محصول نیستند و آنها بیشتر به بقولات و حبوبات انبار شده را نیز مورد حمله قرار می دهند . سویا ها نیز یکی از چند محصول غیر غله ای هستند که به همان مقادیر حجمی حبوبات مورد استفاده قرار می گیرند و بنابراین می توان آنها را به طور یکسان تیمار کرد با این حال از ضد عفونی کردن بذر های انبار شده ، به وسیله گاز باید اجتناب کرد زیرا برخی از این گازها به طور جدی می توان بر قابلیت زیستی بذر اثر بگذارد .
آفت های شایع لوبیای سویا
نوع آفت محل زندگی
Agrotis spp طوقه بر در همه جا
Chrotogonus spp ملخها آفریقا - آسیا
Colaspis brunea پوسیدگی های انگور آمریکای جنوبی
Epilachna spp سوسکهای جهنده بسیار شایع
Gryllolalpa spp آبدزدکها آفریقا - آسیا
Pagria signata سوسک جهنده آسیا – چین
انبار کردن آفتابگردان
بذر آفتابگردان چه در کیسه(به صورت طبیعی ) و چه به صورت مصنوعی بسهولت خشک می شوند و هنگامی که خشک شود یعنی زمانی که میزان رطوبت بذر کمتر ار 9 درصد باشد ، به خوبی انبار می شود ، اما در برابر حشرات جانوران موزی و سایر آفتهای انبار حساس است .
مدت زمان انبار کردن بذرهایی که میزان رطوبت آنها بالا است بسیار مهم است ؛ یعنی برای بذرهایی که 25 درصد رطوبت دارند زمان انبار کردن اهمیت چندانی ندارد، اما بذرهایی که 18-16 درصد رطوبت دارند نباید بیش از 60-50 ساعت در انبار بماند .هنگام انبار کردن محصول در مزرعه باید این عوامل را در نظر گرفت ؛ در غیر این صورت میزان خسارت می توان بسیار بالا باشد مولف صندوقچه هایی را دیده است که قبل از آنکه از بذر پر شود تمیز نشده و با حشره کش ها ضد عفونی نشده اندو در واقع بر اثر فعالیت حشرات و موش ها جابه جا می شدند بذری که یک لایه فیتوملان به آن اضافه شده و نیز بذری که میزان روغن آن کم است ، در برابر صدمه ناشی از حشرات کمتر از حساس است زمانی که بذر به صورت فله است انبار کردن آن در مزرعه برای مدت طولانی سودمند نیست و تا آنجا که عملی است باید هر چه زودتر بذر را انتقال داد .
بذرهایی که برای اهدافی خاص یا برای اصلاح نژاد مورد نیازند ، به جای آنکه در کیسه های پلیتین یا کاغذی که در انبارهای سرد قرار می گیرند نگه داری شوند.ترجیحا باید در محفظه های آهنی انبار شوند این مسئله بویژه در نقاطی که دوره های هوای بسیار گرم با رطوبت زیاد همراه است ضرورت دارد زیرا در چنین شرایطی قابلیت زیست به سرعت کاهش می یابد.
ظاهرا بذر بزرگ در همه شرایط بیش از بذر کوچک قابلیت زیست خود را حفظ می کند هر گاه تیمار بذر فله به وسیله حشره کش امکان پذیر یا مطلوب نباشد هوا دادن بذر به وسیله هوای سرد می تواند به میزانی قابل توجه مانع از حجوم حشرات شود.
هنگامی که لازم است بذر با هوای گرم خشک شود معمولا دمای بیش از 50 درجه سانتی گراد قابلیت زیست را کاهش می دهد اما بر اجزای تشکیل دهنده بذر تاثیر چندانی ندارد.
آفات انباری آفتابگردان
نوع آفت محل زندگی
araecerus fasciculatus سرخرطومی دانه قهوه بسیار شایع
Ephestia spp بید انبار یا تنباکو بسیار شایع
Oryzaephilus mercator نوعی سوسک آمریکای شمالی
Plodia interpunctella بید آردی هندی بسیار شایع
Sitophilus spp سرخرطومیهای انبار غله در همه جا شایع
Tribolium castaneum سوسک گل یخ در همه جا شایع
Tryoglyphus spp کنه حبوبات شوروی – آسیا
انبار کردن کرامب (Cramb)
بذر کرامب برای انبار شدن قبل از روغن کشی باید تمیز شود و رطوبت آن به 10 درصد برسد . هر خشک کنی که برای شلغم روغنی مورد استفاده قرار می گیرد ، برای کرامب مناسب است.
بذرهایی که از بوته ها جدا نشده و خرمن شده اند ، یا بذرهایی که روی هم توده می شوند یا به صورت کوبیده نشده در انبارها باقی می مانند، بسرعت قابلیت زیست خود را از دست می دهند، هر چند که میزان روغن اساسا تاثیری نمی بیند و آزمایشهای انجام شده در لهستان درباره بذر کرامب نشان داد که بذری که رطوبت آن کم باشد، دمای کم را بی آمکه خسارت عمده ای بر قابلیت زیست آن وارد شود ، تحمل می کند ( جابلونسکی 1962 ).
در آزمایشهای دیگری ، هنگامی که نمونه ها به مدت 2 سال در 21 درجه سانتی گراد و با رطوبت نسبی 71 درصد انبار شدند ، قابلیت زیست خود را از دست دادند ، هنگامی که بذر در 10درجه سانتی گراد و با 50 درصد رطوبت نسبی یا در 1- درجه سانتی گراد و با 40 درصد رطوبت نسبی انبار شد، به مدت 8 سال قابلیت زیست آن حفظ شد.
آفتهای انباری شایع کرامب
نوع آفت محل زندگی
athalia colibri مگس اره دار اروپا - آسیا
B.cramb شته کرامب اروپا
Ceutorynchus assimilis سرخرطومی جوانه و بذر اروپا – جنوب غربی آسیا
C.quadridens سرخرطومی ساقه اروپا – جنوب غربی آسیا
Brevicoryne brassicae شته کلم بسیار شایع
Dolycoris baccarum سن بدبو اروپا – آسیا
انبار کردن نایجر(کنجد سیاه)
بذر کامل و تمیز نایجر بسهولت انبار می شود و به دلیل کوچکی اندازه فضای نسبتا کمی را اشغال می کند . نظریه هایی که برای شلغم روغنی اعمال می شود ، برای نایجر نیز قابل اجرا است . بذر نایجر حشرات و سایر آفت های انبار را به خود جلب می کند و لذا باید مورد محافظت قرار گیرد یا بسرعت به انبار دیگر منتقل شود . ثابت شده که برای انبارکردن در زراعتهای خرده مالکی بشکه ای 200 لیتری که با درپوش محکم بسته شود و ضدعفونی کردن بذر با حشره کشها موثرترین روشهاست.
آفت های انباری شایع نایجر
نوع آفت محل زندگی
Acherontia atropes نوعی بید آسیا - هندوستان
Calidea dregii سن سپروار آفریقا
Chrontogonus spp ملخ آسیا
انبار کردن هوهوبا
لازم است که اکثر بذرهای خشک شده تمیز و خشک شوند تا رطوبت آنها به تقریبا 10 – 9 درصد برسد. خشک کردن بذر معمولا بطور طبیعی امکان پذیر است ، زیرا معمولا هوهوبا در مناطق گرم و خشک کاشت می شود.
هنگامی که بذرها تمیز و خشک می شوند ، در صورتی که آفتها و جانوران موذی به آنها صدمه نزنند، برای چند سال حفظ می شوند . به دلیل آن که بذر هوهوبا به صورت فله انبار می شود ، بذرهایی را که برای روغن کشی نگاهداری می شوند، باید در اسرع وقت به کارخانه روغن کشی انتقال داد.
آفت انباری هوهوبا
هر چند که کاترپیلارها ، سنهای کوچک و غیره روی بوته های هوهوبا که به رشد کامل رسیده اند، ملاحظه شده اند ، اما ظاهرا این آفات اهمیت چندانی ندارند و به نظر می رسد که آفات عمده اساسا به هوهوبای خودرو صدمه نمی زنند . از آفات زیر به عنوان آفاتی یاد می شود که بطور مشخص به هوهوبا صدمه می زنند: فلس بال سیتولاپسیس Situlapsis yuccae ، سن کاذب Nysius ericae ، سن آردی هوهوبا به نام Puto simmondsia .
خشک کردن دانه کلزا
بدون در نظر گرفتن این موضوع که آیا دانه کلزا بعد از کمباین مستقیما ذخیره خواهد شد یا خیر ، در هر حال باید آن را به کمک خشک کن یا حتی درهوای آزاد خشک کرد . تاخیر در عمل خشک کردن دانه های خیس یا مرطوب کلزا برای کیفیت آن زیان آور است، زیرا موجب افزایش اسیدهای چرب آزاد دانه می شود .
علاوه بر محتوای اسیدهای چرب آزاد، میزان کلروفیل و پارامترهای مهم دیگری چون رطوبت و دمای دانه در کیفیت محصول تاثیر خواهند گذاشت .
کیفیت بذر (دانه) کلزا به میزان کلروفیل، محتوای اسیدهای چرب آزاد، رطوبت و دمای بذر بستگی دارد. بنابراین توصیه می شود بذر کلزا در رطوبت بیشتر از 8 تا 9 درصد و دمای بیشتر از 20 درجه سانتی گراد ذخیره و انبار نشود.
میزان کلروفیل در دانه نارس کلزا زیاد است ، ولی در حالی که محصول به طور تدریجی خشک شود ، این میزان کم می شود و چنانچه بوته ها به سرعت خشک شوند؛ میزان کلروفیل دانه بیشتر خواهد بود . وجود مواد ناخالص از قبیل بذر علفهای هرز ، بذور شکسته ، ساقه و کلش خرد شده ، آفت ها ،ذرات گرد و غبار و غیره، همراه بذر به هنگام برداشت محصول، می توانند سبب بالا رفتن میزان رطوبت دانه کلزا شود .
مواد ناخالص موجود در محصول برداشت شده ، معمولا 3-4 درصد بیشتر از دانه کلزا رطوبت دارند و اغلب وقتی به همراه محصول وارد انبار می شوند ، حتی اگر دانه کلزا کاملا خشک هم باشد، موجب گرم و مرطوب شدن محیط انبار می شوند.
رطوبت بیش از حد مطلوب در دانه کلزا باعث افزایش شدت تنفس و بالا رفتن دما در توده محصول انبار شده خواهد شد . در نتیجه میکروارگانیسم(بویژه قارچها) فعال شده و به سرعت در داخل و روی دانه ها نشر و نمو می نمایند و کپک زدگی محصول آغاز می شود . اما چنانچه رطوبت آن به کمتر از 12 درصد افت می کند ، میکروارگانیسم ها نمی توانند فعالیت کنند ، یا وقتی که رطوبت کمتر از 9 درصد باشد، حشره ها نیز قادر به تولید مثل در داخل یا روی دانه نخواهند بود.
در دمای 30 – 35 درجه سانتی گراد حشره ها فعال شده و دمای بیشتری تولید می کنند و توده دانه ها در اطراف نقطه گرما شروع به فساد می کنند و سرانجام، پس از چند روز در دمای 50 درجه سانتی گراد ، دانه ها به طور ناگهانی ترکیده یا له می شوند که این وضعیت همراه با بوی سوختگی خواهد بود.
نخستین نشانه های گرم شدن توده بذر کلزا در انبار همراه با بوی تنباکو ، شکلات یا قهوه سوخته است . این بوی سوختگی در مرحله استحصال روغن به سختی از روغن با کنجاله جد می شود .
گرم شدن کلزا موجب پایین آمدن کیفیت کنجاله و بالا رفتن مقدار اسیدهای چرب آزاد می شود . این امر سبب تغییرات ناخوشایندی در طعم روغن شده و مدت نگهداری روغن را برای مصرف می کاهد . در فرایندسازی (روغن کشی) این اسیدهای چرب باید از دانه خارج شوند. بنابراین مقدار رطوبت دانه کلزا منجر به تغییرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیکی در آن شده و در نتیجه فاسد شدن دانه را موجب می گردد.
لذا هوادهی چنین بذوری در انبار برای جلوگیری از گرم شدن محصول بسیار ضروری است . بذور خیلی مرطوب کلزا(با رطوبت بالای 17 درصد) بهتر است در چند نوبت (مثلا دو نوبت) و به طور متناوب خشک شوند – یعنی در هر نوبت خشکانیدن حدود 3-4 درصد رطوبت بذر کاهش یابد و سپس آنها را به مدت یک یا دو روز به حال خود باقی گذاشته و نوبت بعدی خشکانیدن اجرا شود.
خارج ساختن مقدار زیادی رطوبت از دانه کلزا در یک نوبت سبب چروکیدگی و ترک خوردگی پوسته آن می شود.
چنانچه دانه کلزا برای مصارف بذری مورد استفاده قرار گیرد، دمای خشکانیدن نباید زیاد باشد . دمای بالاتر از 40 درجه در هنگام خشک کردن مصنوعی بر قوه نامیه بذر کلزا اثر نامطلوب خواهد گذاشت و بذوری که درصد رطوبت بالاتری دارند، نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری نشان می دهند.
اما در مورد دانه هایی که به مصرف روغن کشی می رسند، دمای خشکانیدن تا حدود 93 درجه سانتیگراد و برای مدت دو ساعت نیز هیچ تاثیر نامطلوبی بر روی کیفیت روغن کلزا نخواهد داشت ، لیکن دانه ها کاملا شکننده خواهند شد .در دستگاه اتوکلاو می توان بذور را در دمای 103 درجه سانتی گراد به مدت 3 ساعت خشک کرد، ولی کاربرد چنین دمای بالا در کلزا نیاز به اطلاعات بیشتر و جامع تر دارد.
به طور خلاصه میزان رطوبت موجود در دانه کلزا به هنگام برداشت محصول و وجود بذور علفهای هرز و مواد ناخالص همراه آن که ناشی از روش فن آوری نامناسب برداشت(مثل زمان یا وسایل نامناسب برداشت و غیره ) می باشد، تاثیر زیادی در نحوه، مدت و هزینه خشکانیدن دانه کلزا خواهد داشت .
ذخیره کردن دانه کلزا
در زمان برداشت، رطوبت دانه کلزا ممکن است بین 8 – 25 درصد متفاوت باشد که این خود تحت تاثیر عواملی نظیر فصل برداشت، روش و زمان برداشت قرار دارد . در کشورهای اروپایی و کانادا حداکثر تا 9 درصد رطوبت، هنگام خرید محصول کلزا قابل قبول می باشد ، ولی برای نگهداری طولانی مدت، رطوبت باید به مقدار 8 درصد و یا کمتر باشد . در اغلب سالها و در زمان مناسب برداشت، میزان رطوبت محصول کلزا به طور میانگین 14 – 17 درصد گزارش شده است .
در نتیجه حدود 6 – 9 درصد رطوبت اضافی باید از بذر خارج شود، زیرا بذر کلزا عمر انبار داری بسیار کوتاهی دارد و ظرفیت قوه نامیه خود را در رطوبت و دمای نا مطلوب خیلی زود از دست خواهد داد.
به طور مثال اگر دانه کلزا در شرایط محیطی مرطوب ( مثل استانهای کرانه ای دریای مازندران) در یک روز گرم ( اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد) برداشت شود چنانچه رطوبت بذر فقط 14 درصد و دما حدود 25 درجه سانتیگراد باشد ، مدت انبارداری مطمئن آن فقط یک هفته خواهد بود . به علاوه دمای محصول برداشت شده در داخل کیسه ، در مدت چند ساعت افزایش یافته و قوه نامیه بذر به سرعت کم می شود. در دمای 20 درجه سانتی گراد و رطوبت 10 درصد (10% ) ، بذر فقط به مدت 10 هفته( 70 روز) می تواند ذخیره شود و در رطوبت 12 درصد فقط 35 روز و در رطوبت 14 درصد تنها 14 روز می توان بذر را ذخیره کرد.
دو عامل مهم دیگر که بر طول عمر بذر( قوه نامیه) تاثیر فراوان دارند، رطوبت نسبی هوا و درجه دمای محیط(انبار) است و به همین دلیل بذرهای بسیاری از گیاهان زراعی ، در صورت برداشت در رطوبت نسبی 80 درصد و دمای 25 تا 30 درجه سانتیگراد ، به سرعت حیات خود را از کف می دهند.
کاهش مقدار رطوبت بذر و دمای محیط و انبار ، مهمترین عامل بازدارنده تنفس بیش از حد بذر بوده و در نتیجه قابلیت ذخیره و انبارداری آن را بالا می برند.
چنانچه بذر کلزای بو جاری شده با رطوبت 10 درصد و دمای محیط(انبار) پایین تر از 15 درجه ذخیره شود، حداقل برای مدت 5 ماه بدون آسیب خواهد ماند ، در حالی که در دمای بالاتر و رطوبت بیشتر، احتمال کپک زدگی در مخزن(انبار) حتمی خواهد بود.
انتقال رطوبت درون انبار عامل مهم دیگری است که کشاورزان یا مرکز خرید و کارخانه های روغن کشی باید از آن آگاه باشند، بویژه وقتی که بذر می بایست برای کشت سال بعد و یا یرای مدت طولانی ذخیره شود . صرفنظر از این که محصول کلزا پس از خرمنکوبی رطوبتی پایین داشته یا به کمک دستگاه خشک کن ، رطوبت آن پایین آورده شود – بسته به رطوبت و دمای انبار توده بذر تا مدت 6 هفته یا بیشتر به تنفس کردن و تبادل رطوبت و گرما ادامه می دهد.
چنانچه رطوبت بذر زیاد باشد ، موجب افزایش دمای مخزن شده در نتیجه شدت تنفس کردن یا عرق کردن دانه ها بالا می رود و در نهایت فساد یا کپک زدگی بذر در انبار به وقوع می پیوندد . برای مثال چنانچه بذر کلزا در بهار و تابستان در انبار نگهداری شود، گرمای محیط بیرونی مخزن بر جدار خارجی آن اثر گذاشته و سبب بالا رفتن دمای بذور در کنار بدنه و درون انبار می شود.
گرمای ایجاد شده درون مخزن، ضمن بالا رفتن مقداری از رطوبت بذور را جذب کرده و خنک تر می شود . هوای خنک و مرطوب به گردش درآمده و در بخش انتهای پایین مخزن نشست می کند . سپس در پایین مخزن یک منطقه مرطوب به وجود می آید که کپک زدگی بذر در آن محل را سبب خواهد شد .
در فصل پاییز و زمستان این چرخه حالت معکوس دارد یعنی، هوای سرد مجاور بدنه مخزن به طرف پایین به گردش درامده و همان طور که می چرخد بخشی از گرما و رطوبت بذرها را در قسمت مرکزی مخزن جذب کرده و به طرف بالای انبار حرکت می کند و در نهایت در آنجا به صورت یک منطقه مرطوب گرد می آید.
بنابراین ، برای حفظ و نگه داری بذور در مخزن (انبار) می باید میزان رطوبت و دمای مخزن و همچنین میزان رطوبت و دمای بذور به طور منظم کنترل و اندازه گیری شود.این کار بسیار مهم ، بهتر است که حداقل در سه نقطه مخزن اجرا شود تا هر گونه تغییر در دما یا رطوبت، قابل ردیابی و تشخیص باشد.
منابع:
کتاب دانه های روغنی نوشته weiss.E.A
مجله ی کشاورز -سایت دانه های روغنی و سایت دنیای گیاهان مفید.